باید رفت
می روم آنجا که فکر
به اندازه ی اوج یک پرنده یکتاست
می روم آنجا که ذهن
پر بکشد در امتداد خاطرات
می روم آنجا که تنهایی من
دلیل پژمردگی احساس نباشد
دل من خاموش است
و نگاهم سو به آغاز سیر سقوط سوسو می زند
می روم آنجا که حقیقت
مثل نوازش یک گونه تماشایی است
و حرام نیست نگاهی اشکبار بعد از پایان وداع
می روم اما بدانید
منم یک مرد تنها در عمق لایزال غم
می روم تا بیش از این تنها نباشی در کنارم
107351 بازدید
3 بازدید امروز
57 بازدید دیروز
129 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian